Bovenstaande tekst komt uit de singel Changes (1998) van de Amerikaanse rapper Tupac Amaru Shakur, waarin hij oproept tot gelijkheid en verandering voor Afro-Amerikanen.

Dit nummer heeft mij er in moeilijke tijden doorheen gesleept. Want ook voor mij - en voor velen met mij - is discriminatie en racisme een rode draad in het leven.

Ik kan hier moeiteloos tientallen heftige gebeurtenissen in mijn leven beschrijven die met racisme en discriminatie te maken hebben, maar daar gaat dit stuk niet over.

Ik wil het graag hebben over verandering.

Afgelopen dagen ben ik (alweer) op een onheuse, racistische manier bejegend door een collega raadslid van de Burger Partij Amersfoort (BPA).

Dit raadslid presteert het al 12 jaar lang mij keer op keer op verhullende manieren te discrimineren. Dat is hem ook al regelmatig op de nodige kritiek komen te staan. Tot nu toe deed hij dit steevast binnen het maatschappelijk debat. Afgelopen maandag gebeurde dit echter niet in een debat, maar kwamen berichten van hem in de inbox van mijn email.

Het BPA-raadslid staat erom bekend dat hij Jan en alleman in de BCC meeneemt bij zijn email-berichten en dat was deze keer niet anders. In zijn email-berichten schreef hij onder meer:

Mind You, Amersfoort ligt aan de Noord Zee, en niet aan de Middellandse Zee.”

en

´klopt, je hebt NL Paspoort enz. maar in je DNA zit nog steeds / kei-hard ingebakken / het zeer autoritaire Middellandse Zee gedrag, waardoor je weigert vragen van andere niet Coalitie partijen bij het Lachgas debat morgen avond te betrekken !’

Een journalist belde mij niet veel later om te vragen wat ik van zijn woorden vond. Het eerste dat ik vroeg, was hoe hij hier weet van had. Zijn reactie was dat hij en zijn collega’s alles hebben kunnen meelezen, doordat het betreffende raadslid hen in de BCC had meegenomen.

Dit was het moment waarop ik besloot screenshots van zijn uitlatingen op Twitter te zetten. Aangezien hij geen waarde hecht aan de privacy van email-berichten, waarom zou ik dat dan wel doen?

Wat er toen gebeurde, heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt. Terwijl het toch echt niet de eerste keer is dat ik mij nadrukkelijk uitlaat over een onderwerp dat een hoop nare en discriminerende reacties oproept.

Er kwamen zoveel steunbetuigingen binnen nadat ik de email-berichten op Twitter publiceerde, dat ik het niet meer bij kon houden. Van landelijke GroenLinks kopstukken die mij belden om te vragen hoe het met mij gaat en of ze iets voor mij kunnen betekenen, tot raadsleden van allerlei politieke partijen uit verschillende steden en dorpen die openlijk hun afkeur uitten.

Openlijk. En dat wil ik graag benadrukken. Tot nu toe kreeg ik bij dit soort incidenten alleen zo nu en dan een privé mailtje of appje met een soort van steunbetuiging; nu deed men het echt openlijk. Wat mij het gevoel geeft: change is here. Langzaam maar zeker komt de verandering er: dit is niet normaal en hoort niet genormaliseerd te worden. Want het is niet normaal.

Enorme veel mensen reageerden o.a. op Twitter vol afschuw op de uitlatingen van het raadslid in kwestie. Vooral onderstaande tweet, van ene Stefan viel mij op. Hij schreef:

‘Als ik zoiets naar een collega zou sturen, werd ik meteen ontslagen’.

Hier is toch eigenlijk alles mee gezegd?’

Wat ik eigenlijk gewoon wil zeggen, is: bedankt. Bedankt voor de overweldigende steun die ik uit alle hoeken en lagen van het land heb mogen ervaren. Bedankt dat ook jullie vinden dat dit niet normaal is en niet normaal gevonden kan en mag worden. Bedankt en keep up de change, of zoals Tupac het zegt:

‘We gotta make a change

It's time for us as a people to start makin' some changes

Let's change the way we eat

Let's change the way we live

And let's change the way we treat each other

You see, the old way wasn't working so it's on us to do

What we gotta do, to survive’

Strijdbare groet,

Youssef El-Messaoudi



Luister hier naar Changes van Tupac Amaru Shakur