De bestuursleden van afdeling Amersfoort schrijven bij tourbeurt een stukje voor de digitale nieuwsbrief. Deze maand is het de beurt aan secretaris Frank van der Vleuten. "Al jaren stem ik GroenLinks. En nu zit ik voor het eerste jaar in een afdelingsbestuur van GroenLinks. Hoewel ik al in heel wat besturen heb gezeten vind ik het nog moeilijk om aan te voelen wat GroenLinks eigenlijk doet in Amersfoort. Komt dat door mijn verwachtingen of door de tijdsgeest?"
Eigenlijk had ik verwacht dat een lokale GroenLinks afdeling zoiets zou zijn als vroeger een Milieudefensie afdeling. Een groep mensen die bereid is de handen uit de mouwen te steken op basis van een soort progressief idee de wereld te kunnen verbeteren. Af en toe bij elkaar komen met steeds weer andere enthousiastelingen om nieuwe acties te bedenken voor het milieu. Langs de deur voor Nee-Nee stickers of compostvaten, mensen vleesvervangers aanbieden voor de EDAH, cake bakken met biologische eieren en uitdelen in de Hema, ludieke fiets-demonstraties voor lokaal klimaatbeleid en dat soort acties. Ik verwachte misschien een soort Milieudefensie met een extra laag van politieke verdieping, discussies over het afwegen van belangen.
Ik moet daar eerlijk bij zeggen dat dat bij de Milieudefensie afdeling in bijvoorbeeld Eindhoven zo was. Dat is verleden tijd. De tijden zijn namelijk veranderd. Op een gegeven moment werden de activiteiten en de professionalisering van het landelijk bureau belangrijker dan die van de afdelingen. De salarissen moesten daar omhoog, om goede mensen te kunnen aantrekken. Daarmee was net of een soort balans was verstoord, waardoor de creativiteit, dynamiek en de discussie uit mijn afdeling langzaam verdwenen.
Zou er ook zo'n soort balans zijn tussen een politieke partij en haar vertegenwoordigers in bestuursorganen?
Volgens de theorie "ontwikkelt de partij politieke waarden en normen onder invloed van de omringende samenleving, en beinvloedt daarmee ook de samenleving". Waar raadsleden en wethouders, kamerleden en ministers, vooral een bestuurlijke verantwoordelijkheid hebben t.a.v. de inrichting van de samenleving, zouden GroenLinks leden en afdelingen dus met name bezig zijn met het voeren van de broodnodige dialoog in en met de samenleving. Maar is dat ook zo? Of zijn we toch met name bezig met het winnen van verkiezingen, het scoren in de publiciteit en beperken we ons daarmee eigenlijk tot het ondersteunen van de bestuurders?
Het leuke van mijn collega's in het GLA bestuur, is dat ze ondanks hun lange ervaring ook het gevoel hebben in een nieuw bestuur te zitten. De afdeling is snel aan het groeien met veel nieuwe leden. We hebben als afdelingsbestuur daarom samen de ambitie uitgesproken om te proberen to ontdekken wat de leden van GroenLinks Amersfoort eigenlijk willen doen, met hun specifieke ideeen, achtergronden en drijfveren. Ik ben dan ook heel benieuwd wat we daarbij gaan ontdekken. Als het goed is merken jullie dat vanzelf, en nog mooier zou natuurlijk zijn als de leden zelf met allerlei initiatieven komen.
Ik denk dat een GroenLinks 2.0 (of een Amersfoort 2.0) pas echt inhoud krijgt als we de afdeling niet meer zien als een hechte groep mensen die de visie en agenda van GroenLinks in Amersfoort zorgvuldig volgen en uitdragen, maar als een soort knooppunt van open en dynamische maatschappelijke discussies over thema's die GroenLinks aan het hart gaan. Het liefst zou ik bij die discussies alle mensen in Amersfoort betrekken (onafhankelijk van hun stemgedrag), die iets zinnigs te zeggen hebben over bijv. de nieuwe mogelijkheden op het gebied van creativiteit, initiatief, solidariteit en duurzaamheid. En voor GroenLinks dan de rol om te zorgen dat die discussies in de samenleving daadwerkelijk plaatsvinden. Mee eens? Hoe?
Frank van der Vleuten
afdelingssecretaris