Aandacht voor cultuur

Cultuur en evenementen horen echt bij jou. Hoe zit dat? 

“Ik heb als journalist voornamelijk over cultuur geschreven. Het werk en de drijfveren van theatermakers, beeldend kunstenaars en musici boeien me enorm. Ik ben vrijwilliger bij De Lieve Vrouw en heb als professional negen jaar de communicatie bij theaterfestival Spoffin gedaan. Heerlijk, het contact met artiesten, publiek en technici. Ook de dynamiek van een festival past bij me. Dat heb ik kennelijk doorgegeven aan mijn dochter, die afstudeert aan de HKU, kleine evenementen organiseert en betrokken is bij Per Expressie. Het leuke is ook dat ik via haar in contact blijf met de jongere generatie.”

Hoe heb je het ervaren om actief te zijn in de raad als tijdelijk en buitengewoon raadslid?

“Het is fijn om te merken dat je echt iets kunt bereiken en zo een steentje kunt bijdragen aan een sociaal, groen en duurzaam Amersfoort. Vandaar ook dat ik graag opnieuw voor GroenLinks de raad in wil. 

Mijn inbreng als ervaringsdeskundige op bijvoorbeeld het gebied van het sociaal domein is waardevol gebleken. Ik weet wat er speelt in de stad. Heel tof vond ik het om betrokken te zijn bij de rondetafelgesprekken met de podia in de stad. Ik wil graag iets betekenen voor iedereen die zich met kunst, cultuur en evenementen bezighoudt en dat kan als raadslid. Dat ik tot mijn eigen verrassing derde werd bij de verkiezing ‘meest verrassende raadslid van het jaar’, ondanks het feit dat ik niet langer dan 3,5 maand in de raad zat, was een extra leuke bonus.

Wat is het belang van kunst en cultuur voor een stad als Amersfoort?

“Een stad die rijk is aan cultuur is een aantrekkelijke stad. Kunst, cultuur en evenementen bepalen mede de sfeer, het leven en het klimaat van een stad. Cultuur bevordert ontmoetingen, zet aan tot denken en inspireert; verbindt, verrijkt en verruimt je blik. En overstijgt wijken en beleidsterreinen, bijvoorbeeld door het in te zetten bij maatschappelijke vraagstukken als eenzaamheid, verbinding in wijken, inclusie, geestelijke gezondheidszorg en het tegengaan van polarisatie.

Ik heb gewerkt met theatermaakster Adelheid Roosen, die veel projecten met een maatschappelijk randje initieert en de haarvaten van de wijken ingaat. Daar ben ik enorm fan van. Je kunt met cultuur verrassend veel en diverse doelgroepen bereiken. Mooi voorbeeld is de WijkJury die recent ook in Amersfoort is gestart: wijkbewoners met heel uiteenlopende achtergronden bezoeken vaak voor het eerst van hun leven een theater en gaan daarna met elkaar in gesprek.

Daarnaast zijn evenementen ook goed voor de economie van een stad. Dat is geen doel op zich; de waarde van cultuur laat zich lastig uitdrukken in €€€. Dat economische belang mag wel beter zichtbaar zijn. Het lijkt er nog te vaak op dat elke maker, elke organisatie, elk podium, kortom: iedereen die in de cultuursector werkt, constant zijn of haar belang voor de maatschappij moet aantonen en bewijzen. Dat zou niet zo moeten zijn.”

Wat wil je voor elkaar krijgen als je weer in de raad komt?

“Vooral meer ruimte voor jonge makers en talentontwikkeling. En meer vrije ontwikkelplekken waar mensen kunnen klooien en experimenteren zonder dat er direct klagende buren op de stoep staan. Waar je je talenten kunt ontdekken en ontwikkelen. Met mogelijkheden om te presenteren, zodat die buren en wijkbewoners zien waarmee je bezig bent. De gemeente zou hiervoor om te beginnen leegstaande panden en braakliggende terreinen beschikbaar moeten stellen.

Verder: een fonds voor kleinere manifestaties en exposities waar initiatiefnemers snel en zonder rompslomp een beroep op kunnen doen. En het totale budget dat beschikbaar is voor kunst, cultuur en festivals moet echt omhoog. Dat is beschamend laag voor een stad met een omvang als Amersfoort. Er mag ook meer geld naar cultuureducatie op scholen en ik wil graag meer bekendheid voor het Jeugdcultuurfonds, waarmee ook kinderen van ouders die het niet breed hebben op muziek-, theater- of dansles kunnen.

Het belangrijkste vind ik wel: goed luisteren naar de culturele- en kunstsector. Van de grotere instellingen tot de kleinere organisaties, gevestigde makers en jonge talenten, amateurs en niet te vergeten de vele vrijwilligers die werken in de culturele sector. Wat hebben zij nodig, waar dromen zij van en hoe kunnen wij hen daarin ondersteunen en faciliteren?”