College gefeliciteerd. U heeft het op orde. Deze begroting ziet er solide uit. Financieel is het weer op de rails, goed gedaan coalitie. Een deel van het coalitieakkoord is ook al gerealiseerd, namelijk: een nieuwe gymhal, kunstgrasvelden en we krijgen weer een nieuwe weg. Met de gymhal en de weg is GroenLinks niet blij. Desondanks, complimenten voor de VVD. 

Op papier klopt het allemaal, maar sla uw papieren eens dicht, sluit die computer af en kijk naar buiten. 
Buiten zien we hoe hevig de gevolgen zijn van uw ingrijpen in onze stad. Het zijn geforceerde veranderingen. Er is te weinig erkenning voor het Amersfoort dat er al is.  Er is te weinig ruimte om te werken in het tempo van de stad. Bestaande natuur, bestaande stichtingen en verenigingen, in Amersfoort geworteld en gegroeid, gaan daardoor hoogstwaarschijnlijk verdwijnen.
Ik noem de WAR, creatieve broedplaats. Nadat de erkenning voor hun meerwaarde in een eerder stadium uitbleef, verloren zij hun preferente positie voor de koop van hun eigen gebouw. Het gebouw wordt nu via een openbare verkoop aan een ander gegund. Maar de huidige gebruikers zitten er nog. Heeft u enig idee van de waarde van deze broedplaats? Deze waarde staat niet in uw begroting en ik vraag me af of hij erin past.
En dan de tender van de Sociale Basisinfrastructuur, het kloppend hart van de sociale structuur in Amersfoort. Die werd gewonnen door de een externe partij, #indebuurt033. In een moordend tempo wordt nu de SBI opgetuigd, met te weinig oog voor wat er al is. Want we hebben nu goed lopend en waardevol vrijwilligerswerk van Ravelijn, we hebben de succesvolle effectieve schuldhulpverlening van Stadsring 51, we hebben een drukbezochte ontmoetingsplaats van het Klokhuis in een wijk die het hard nodig heeft. Dit alles is opgezet door actieve Amersfoorters. Ook het verlies van deze waarde staat niet in uw begroting. 
Vindt u dat we daar op de goede manier mee omgaan? Of geven we toe dat we te sterk focussen op de stip op de horizon - de theoretische werkelijkheid op de lange termijn.  De balans met de huidige situatie en de situatie op de korte termijn raakt zoek. 
Dit ziet GroenLinks ook bij Ruimtelijke Ontwikkeling. Kijk naar wat er bij de Lichtenberg gebeurt. We maken een plan vanaf een blanco vel papier. Daarvoor halen we eerst alles weg, kappen alle bomen en beginnen dan helemaal opnieuw. De waarde van de bestaande stad en de bestaande bomen gaat daarmee verloren. Wat rest wordt nieuwbouw, die ook in elke andere stad had kunnen staan. 
Ook de herstelbegroting van vorig jaar was een geforceerde verandering. De coalitie wilde zo snel mogelijk van het provinciaal toezicht af, maar had daarbij te weinig oog voor de gevolgen. We kregen een brief van Amersfoorters die zich zorgen maakten, die afhaakten. En we zien nu wat de gevolgen kunnen zijn van een geforceerde verandering. Als het gaat om de sociale basisinfrastructuur hebben zij gelijk gekregen. (richting college) U ging voorbij aan de stad.
Ben ik nu te negatief? Nee. Ik ga er van uit dat raad, college en ambtenaren de beste bedoelingen hebben met alles wat we als gemeente doen in Amersfoort. Maar om te slagen, om Amersfoort echt een warme, creatieve, inclusieve stad te maken is meer nodig. Het betekent dat je ziet dat de gemeente slechts één van de spelers is in het ecosysteem van de stad. De stem van inwoners moet worden gehoord, de stem van de minderheid erkend en waar iets mee gedaan moet worden. Het is nodig om ruimte en vertrouwen te geven aan anderen, en ga als het goed gaat ook gewoon eens op je handen zitten. 
En soms moeten plannen bijgesteld worden. We laten in de politiek weinig zien dat we twijfelen over zaken. Maar juist door te laten zien dat je twijfelt, dat in beide kanten van de zaak iets zit, kun je laten zien dat je geluisterd hebt naar meningen van anderen. 
Toch zie ik ook lichtpuntjes. Soms laten we zien dat het ook wel kan. 
Bij Nimmerdor zijn het college en de mensen die zich verzetten tegen de langetermijnaanpak met grootschalig ingrijpen samen eruit gekomen. Dat verdient een compliment aan zowel de mensen uit de stad die met de wethouder aan tafel bleven zitten als aan wethouder Tigelaar zelf.
Een ander voorbeeld. Vanaf 2017 gaat we stappen zetten op weg naar een klimaatneutraal Amersfoort in 2030. We gaan samen met woningeigenaren, met netwerkbedrijven en energieleveranciers aan de slag om uiteindelijk in een situatie zonder aardgas te komen. Duurzaamheid moeten we samen met de stad doen, dat kunnen we niet alleen. Alleen de erkenning daarvan is al heel wat waard
Ik hoop dat we de komende jaren onze oren en ogen goed openzetten, dat we luisteren en handelen op basis van wat we horen, dat we twijfels en overwegingen delen en op besluiten terug durven te komen als we merken dat het niet goed gaat of verkeerd uitpakt

Dus, is over anderhalf jaar in Amersfoort te zien en te merken dat we het allemaal samendoen, dat we oog hebben voor wat er allemaal voor waardevols is in Amersfoort, en in het tempo van de stad,
of blijven we bij het papier, zijn we over anderhalf jaar klaar, is de operatie geslaagd en de patient overleden?