Onze fractievoorzitter Dillian Hos had het in haar beschouwing op de programmabegroting 2020 en de meerjarenraming 2021 - 2023 graag gehad over de inclusieve stad, de mooie investeringen in de zorg, de schuldenaanpak, armoedebestrijding en hoe je gespaarde reserves kunt inzetten om te investeren. Ze koos er uiteindelijk voor om het over duurzaamheid te hebben. Hieronder lees je haar statement, zoals zij die vanavond, dinsdag 4 november uitsprak.

 

Voorzitter, ik had voor vandaag een statement voorbereid over de inclusieve stad, de mooie investeringen in de zorg, de schuldenaanpak, armoedebestrijding en hoe je gespaarde reserves kunt inzetten om te investeren. Ik laat dat maar even achterwege want ik denk dat wij het over duurzaamheid moeten gaan hebben.

Amersfoort wil in 2030 CO2 neutraal zijn. Dat hebben we hier met elkaar vastgesteld. Goed, ik denk dat we daar realistisch over moeten zijn. Ondanks alle inzet die we nu plegen en alles wat we nu investeren, zullen we dat niet halen. Dat zal misschien geen verrassing zijn, maar het is wel goed als het maar eens hardop gezegd wordt.

Wat dan nu te doen? Achterover leunen en denken: het komt wel goed, we wachten wel waar het rijk mee komt? Maar even wat minder investeren dan,  nu het financieel wat tegenzit? Dat is de suggestie die ik hier vorige week hoorde. Nee, we moeten juist nu investeren. Waarom? Daar zijn vele redenen voor, ik noem er hier 2.

  1. Omdat er anders ongewenste effecten optreden. Ik zei het vorige week al: de techniek is er. De grootschalige toepassing ervan gaat deze rendabel maken en daar zit meteen de crux: hoe kunnen we zorgen dat warmtenetten rendabel zijn én onze inwoners goed bedienen? Laat ik hem concreter maken: hoe voorkomen we energie-armoede? Want als we straks een warmtebedrijf hebben dat alleen de rendabele wijken of straten wil bedienen, zijn de andere inwoners heel duur uit. Denk in dit kader bijvoorbeeld aan de aanleg van glasvezel. Waar de snelle bedrijven de rendabele steden snel aansloten en het buitengebied nog steeds zit te wachten.

Het is dus zaak nu als gemeente te investeren in die warmtenetten, zodat wij een vinger in de pap hebben in hoe deze worden opgezet. Zodat je huis verwarmen niet iets is, dat straks voor de mensen met een dikke portemonnee goed geregeld is. Een betaalbare oplossing voor iedereen. Dat moet de SP toch aanspreken. Het is maar 1 voorbeeld, en ik denk dat het goed is dat we daar met de raad verder over in gesprek gaan.

  1. Er zijn inwoners in deze stad die al hard bezig zijn met de vraag: hoe verwarm ik mijn huis straks? Ik wil nu wel maatregelen nemen, want ik weet dat we van het gas af gaan en dat het gas intussen duurder en duurder gaat worden. Ik denk aan het bezoek dat de raad aan Schothorst bracht. We stonden voor de woning van de heer Nitrauw, die zei: mijn huis heeft een bepaalde leeftijd, is nu wel aan grote verbouwing toe, ik wil ook wel investeren maar ik wil wel zeker weten dat ik nu niet een dure beslissing neem, die over een paar jaar achterhaald is doordat mijn hele straat aan een collectieve oplossing kan meedoen. En hij wees op zijn buren, hoogbejaard, die een dergelijke investering nu niet meer gaan doen. Dit zijn mensen die nu antwoord zoeken en hun vraag terecht bij de gemeente neerleggen. Want de antwoorden vinden we door samen op te trekken, door voor collectieve oplossingen te gaan.

Juist dat samen optrekken, daar waren we best hoopvol over. Vorig jaar nam Amersfoort 2014 het goede initiatief om de ambities van de coalitie tot de ambities van (bijna) de hele raad te maken, door het deelakkoord duurzaamheid op te stellen. Amersfoort liet zien dat we samen dit grote vraagstuk oppakken. Ik begrijp dat het akkoord nu wel door de shredder kan.

Voorzitter, ik hoop dat ik me vergis en dat we als raad opnieuw laten zien dat we snappen waar het hier om gaat. 2030, 2035 of welk ander jaar ook, het gaat hier om een overheid die moet laten zien dat ze oplossingen biedt, dat ze er voor al haar burgers is. Ook in moeilijke tijden de schouders er samen onder. Met die oproep sluit ik af.