Dick Reef, een van de oprichters van de Flora en Faunagroep Hoogland West, staat al bij de ingang van de boerderij aan de Coelhorsterweg te wachten. 'Loop maar om de hoek van de boerderij. In de stal staat koffie, thee en koek'.
Het is vandaag de 17e keer dat de Flora en Faunagroep de vuilruimactie organiseert. 2 jaar geleden deed ik voor de 1e keer mee. Mijn ervaring kun je lezen op internet: Een bijzondere ochtend in Hoogland West.
Voordat ik aan koffie toe kom krijg ik een geel veiligheidsvestje aangereikt. 'Het mag wat kosten', zegt de vrijwilliger, 'waarom wel 3 dozen met hesjes uitreiken maar geen geld voor de sociaal zwakkeren onder ons?' 'Veiligheid gaat voor alles', zeg ik.
Iedereen is dik ingepakt. 'De gevoelstemperatuur is -8', zegt een van de dames in het gezelschap. Even later komt wethouder Rob van Muilekom binnen. 'Zal ik je voorstellen of ben je incognito?' vraagt Dick. 'Dat laat ik in het midden', antwoord Rob. Ik tel al gauw zo'n 30 personen. De gebruikelijke paard en wagen gaat deze keer niet mee. Het is te koud voor het beestje.
We worden ingedeeld in groepen van 5. Rob wordt voorgesteld wethouder Stedelijk Beheer, tevens wijkwethouder Hoogland. Ik stel mezelf ook maar even voor als raadslid van GroenLinks. Er wordt instemmend gehumd. Iedere groep krijgt 1 hark mee om in de sloot te hengelen, en 1 rol vuilniszakken. 'Let op dat de kleintjes niet lang stil staan, want die koelen snel af', waarschuwt Dick.
Ik sluit mij aan bij opa Peter, vader René en dochters Florian van 6, Julie van 8 en Lian van 10 jaar. Er staat een straffe oostenwind. De plastic zak moet je met blote handen openen, waarna ik gelijk geen gevoel meer in mijn vingers heb. Het waait zo hard dat ik achter een boom moet staan om de plastic zak open te krijgen. De gevoelstemperatuur is, net als in het noorden, -15 graden!
De meisjes hebben daar ogenschijnlijk geen last van en dwarrelen van de ene naar de andere kant van de weg om vuil te zoeken en staan dan weer midden op de weg wat bij grootvader tot wanhoop leidt: 'Pas op! Auto!' Ze gillen het uit als er weer een blikje wordt gevonden dat vakkundig plat gestampt wordt. Even later zingen we: 'Stampen, Nemen, Vuilniszak!' Na een tijdje zijn we getraind en blèren keihard als er een auto in het vizier komt. Dat werkt prima. Opa Peter komt naast mij lopen. 'Ik hoorde dat u raadslid bent. Het bestuur in Amersfoort is de laatste tijd een rommeltje en besluiteloos geweest.' Ik kan hem alleen maar gelijk geven.
René vindt grijze platen langs de slootkant die te groot zijn om in de vuilniszak te stoppen. 'Het lijkt wel asbest', zegt Opa. 'Wat is asbest?' vraagt Lian. 'Dat is gevaarlijk spul. Als je het stof daarvan inademt dan kan je erg ziek worden.' Julie roept: 'Papa, kijk dit is wc-papier met poep eraan!' ' Laat maar liggen, dat papier vergaat vanzelf in de natuur.'Als René zijn hark in de sloot steekt blijkt er een laagje ijs op te liggen…en dat 1 week voor Pasen..
Ik raak in gesprek met René, docent aan de basisschool. Er komen allerlei onderwerpen voorbij, zoals decentralisatie jeugdzorg en sluiting van de wijkcentra. Ook Amfors komt ter sprake. 'Ken je de huidige problematiek rondom Park Randenbroek?' 'Nee, weet ik niet, wij wonen in Hoogland. Ik moet me eigenlijk meer laten informeren wat er gaande is in Amersfoort.'
Wij komen samen tot de conclusie dat veel mensen automatisch stemmen op een partij die landelijk veel in het nieuws is. Inwoners staat er niet zo bij stil dat je lokaal anders kunt stemmen dan landelijk. Vaak kunnen partijen die landelijk niet samenwerken het lokaal heel goed met elkaar vinden met positief resultaat.
Na ruim 1 uur krijgt Florian van 6 er genoeg van. Ze is moe. Gelukkig komt onze ophaaldienst langs en kan ze meeliften, terug naar de schuur naast café 't Hoekje.
Tegen twaalven druppelt iedereen verkleumd binnen. Er branden 2 houtkachels. Er staat koffie, thee en ontbijtkoek. Voor de liefhebbers is er soep met balletjes. Alle deelnemers krijgen de folder Landschapspad, Bomenroute Hoogland-West in de hand gedrukt. 'Mooie informatie om een spreekbeurt over te houden', zeg ik tegen Lian. 'Binnenkort ga ik een spreekbeurt houden over duurzaamheid,' zegt ze. De appel valt niet ver van de boom. Na een dankwoord van Dick gaat iedereen weer huiswaarts. Volgend jaar ben ik weer present.
Sieta Koet
Nieuws 2011 Ingezonden: Een bijzondere ochtend in Hoogland-West Reageren Sieta Koet-Minis,