Heeft u aandelen Facebook gekocht? Ik niet. Het is misschien minder sexy, maar ik heb aandelen in een windenergiepark op zee. Geen Nederlands park, helaas, maar een park voor de kust van België. Ik kan het iedereen aanraden. Het levert me tot nu toe ieder jaar een rendement op van gemiddeld veertien procent. Daar kan Facebook nog een puntje aan zuigen. Tegen de financieel-economische crisis in, is de windenergie-industrie wereldwijd een absolute topper.
Het gaat mij overigens niet zozeer om de dividenden die het windpark mij oplevert. Het gaat mij er vooral om, dat ik met de eigendom van een stukje windpark, de facto zorg voor m'n eigen elektriciteitsvoorziening. En dat doe ik niet door mensen in verre landen met gevaar voor eigen leven de kolenmijnen in te sturen, of door willens en wetens de planeet te verstikken met CO2, maar door te investeren in een innovatieve technologie met minimale gevolgen voor het leefmilieu en maximale gevolgen voor een duurzame economie.
Ik was bij een boer in Biddinghuizen die op zijn land een windturbine heeft van zestig meter hoog en een vermogen van 1800 kilowatt. Hij was trots op zijn turbine en nodigde mij uit om eens bovenin te komen kijken. Met een kleine lift gingen we naar boven, dwars door een gigantische stalen koker waar ieder gevoel voor verhoudingen verdampte. Een kathedraal zonder ramen. Boven kwamen we uit in een kleine balzaal vol met lagers, spoelen, kabels en schakelkasten. Hier kon je diep in de ingewanden van de machine kijken. De boer had de molen negen jaar en was nu bijna uit de kosten, vertelde hij met een tevreden grijns. Jaarlijks levert hij 3,5 miljoen kilowattuur aan het net. Goed voor een bedrijfswinst van 1,5 tot 2 ton. "De molen levert mij meer op dan tarwe en aardappelen", sprak hij terwijl hij nog maar een sigaar opstak.
Tegenwoordig is dit een relatief kleine turbine. Onlangs was ik in de Sloehaven van Vlissingen. Vanuit deze haven bouwen de Belgen momenteel een park op de Thorntonbank, zo'n 30 kilometer uit de kust voor Zeebrugge. De turbines hebben een vermogen van 6 megawatt per stuk: meer dan drie keer zoveel als van de turbine die ik in Biddinghuizen bezocht. Groter dan het grootste vliegtuig.
Vorig jaar is de toepassing van windenergie wereldwijd gegroeid met maar liefst 21 procent. Per kilowattuur levert windenergie gemiddeld tien keer zoveel banen op als elektriciteitsopwekking uit kolen. Alleen al in de EU werken circa 240.000 mensen in deze sector. En het leuke is: je ziet altijd blije gezichten. Je ziet nooit groepen huilende vrouwen die zich in vertwijfeling afvragen of hun dierbaren ooit nog boven de grond komen als er weer eens een mijngang is ingestort. De Sloehaven in Vlissingen is één van de sterkst groeiende offshore-havens van Nederland. En die groei is vooral te danken aan de activiteiten voor de bouw van windturbineparken op zee.
Helaas is het niet Nederland die windparken bouwt. In Nederland denken we nog steeds dat windenergie amateuristisch gerommel in de marge is. De Duitsers, Spanjaarden, Belgen, Denen, Fransen, Portugezen, Italianen en Britten denken er allemaal heel anders over, maar die hebben het bij het verkeerde eind, vinden wij. Ook de Chinezen, Amerikanen en Japanners zitten er naast, vinden wij. Het ging vroeger wel aardig, maar nu de wereldmarkt voor windenergie exponentieel groeit, staat Nederland zo goed als stil. In de afgelopen drie jaar is er in Nederland nauwelijks nieuw vermogen bijgeplaatst. Wij moeten er over nadenken. Eigenlijk vinden we windturbines lelijk, geldverslindend en lawaaierig. Wij sturen liever mensen in verre landen de kolenmijnen in. Wij laten de wind liever ongebruikt over ons laagland waaien, terwijl we ons arm kopen aan de import van olie. Wij laten de Noordzee liever vrij van windparken, zodat onze haringvissers deze naar hartenlust kunnen leeghalen. Wij weten het beter. Wij investeren in Facebook.
Henk Bouwmeester, henkbouwmeester@groenlinksamersfoort.nl.