Dick is een gepassioneerde vent die in zijn werk en in zijn nadenken over de toekomst van de partij blijk geeft van een grote betrokkenheid en energie. Zijn denk- en werkkracht moet GroenLinks Amersfoort koesteren en verstandig inzetten. Dat kan door zijn visie te betrekken bij het werk van de afdeling en dat kan ook door hem een rol te geven in het leggen van de verbinding tussen de partij en de afdeling. Het zou mooi zijn als hij straks in een grotere fractie raadslid kan zijn, zodat hij daar vanuit die positie aan kan bijdragen. Hij kan dan zijn kwaliteiten in de politieke arena laten zien. Hij heeft in zijn publicaties en in de praktijk laten zien dat netwerken van onderop van belang zijn en hij zal in de fractie belangrijk bijdragen aan de contacten met buurten en wijken.

 

De politiek is van zijn voetstuk aan het vallen. Er wordt geknaagd aan het cement en aan de fundering. Onder de burgers heerst woede en wantrouwen. Jegens de politiek en politici. Wantrouwen, woede en machteloosheid. Het gevoel overheerst dat 'we niet in staat zullen zijn de problemen die er zijn het hoofd te bieden'.

Het is een landelijke tendens die zich ook binnen Amersfoort manifesteert. Of het wantrouwen jegens de Amersfoortse politiek nu terecht is of niet doet er weinig toe. Mensen voelen zich alleen gelaten met hun problemen. Veel zekerheden lijken verloren. Waar het om gaat is weer in contact te komen met de mensen die grote problemen ervaren. Dat heeft GroenLinks de afgelopen jaren laten liggen.

Het gaat er juist om gezamenlijk oplossingen te vinden voor problemen. Zoals witte en zwarte scholen in achterstands­buurten, aantasting van het voorzieningen­niveau, armoede­problemen, onveiligheid in de woon­omgeving, vandalisme, criminaliteit, werkloosheid en vooral het tekort aan communicatie met elkaar. Eén van de grootste bedreigingen is vreemdelingen­haat en racisme. Daarmee wordt de rekening aan de verkeerde mensen gepresenteerd.

Ik vind dat inspraak een zaak is van buurt- en wijk­bewoners zelf, die het gesprek aan moeten kunnen gaan hoe ze buurt- en wijk­problemen op willen lossen. Niet inspraak ter legitimering van de gemeente of de woning­corporatie. Maar met elkaar de regie bepalen hoe problemen kunnen worden aangepakt en opgelost. Verhoging van het buurtbudget hoort daarbij. Maar ook de mogelijkheid opdrachten te geven aan gedeconcentreerde ambtenaren om alternatieve oplossingen aan te reiken.

 

Dick van de Velde (foto: Jeanette van der Meij)